Długie Stare, Cmentarz Parafialny

Długie Stare, Powiat Leszczyński, Greater Poland Voivodeship, Poland

Change Your Language

close

You can change the language of the BillionGraves website by changing the default language of your browser.

Learn More
English
Register

Długie Stare, Cmentarz Parafialny

Długie Stare, Powiat Leszczyński, Greater Poland Voivodeship, Poland
edit Edit Cemetery
group_add Add records
border_outer Edit Boundary
Total Records
545
Total Images
359

My Photo Requests

Not finding what you are looking for?

Make a photo request to let nearby users know who you are looking for. Make a Photo Request

Add Records to Długie Stare, Cmentarz Parafialny

Do you have records from Długie Stare, Cmentarz Parafialny?

Add your records to BillionGraves and make them last forever. Add headstone images Add Other Records

Get Started

Get started contributing to Długie Stare, Cmentarz Parafialny. Use the button below to begin a simple step by step process to get started contributing to Długie Stare, Cmentarz Parafialny.
Get Started
Transcribed Records
Untranscribed Images
Flagged Images

Add Records to Długie Stare, Cmentarz Parafialny

Do you have records from Długie Stare, Cmentarz Parafialny?

Add your records to BillionGraves and make them last forever. Add headstone images Add Other Records

Events at Długie Stare, Cmentarz Parafialny

There are no upcoming events scheduled at Długie Stare, Cmentarz Parafialny. Use the button below to schedule one.
Schedule Event
Schedule Event
close
Step 1: Name your event
Step 2: Pick a date
Step 3: Pick a time

Contributors

More

Images

    BG App Images    Supporting Record Images
1 - 60 navigate_before navigate_next

Images of Cemetery

add

Cemetery Information

edit

Number of Images

359

Number of Headstone Records

545

Description

Lipiec 2017 - 99% nagrobków sfotografowane. Długie Stare i Długie Nowe - wsie leżące w odległości 9 i 6 km na południowy zachód od Leszna przy drodze do Wschowy w pobliżu terenów leśnych. Długie Stare - nazwa miejscowości na przestrzeni kilku wieków ulegała zmianie (Luba, Antiqua Lipca, Dlugye , Lawbe, Antiqua Dlugye, Dluge Aniqua, Antiqua Dluge, Maior Dlugye, Dlugie, Stare Dlugye, Antiquum Dlugye, Antiqua Dluga, niem, Laube, Alt-Laube Pierwsze wzmianki na temat miejscowości datowane są w materiałach źródłowych: Długie Stare rok - 1322, wystepuje Hans Empnaw z Luba (ławnik), Długie Nowe - 1407 rok. Przez osadę Długie Stare przed 1343 r. przebiegała granica miedzy tą częścią Wielkopolski, która już należała do Królestwa Polskiego, a pozostałą (był to nieomal odpowiednik granicy polsko-niemieckiej w latach 1919 – 1939). Dawna nazwa Długie Wielkie, względnie Długie Majori. Wieś była gniazdem starej rodziny wielkopolskiej Dłuskich - herbu Nałęcz, którzy w XV w. ufundowali tu kościół parafialny. Dłuscy mieli przybyć tu z Kotwiczowa (dziś Cottbus, dawniej Chociebuż) - stolicy Łużyc. Nazwisko "Kotwicz" spotykane jest pierwotnie często obok nazwiska - Łuski (Kotwicz de Dłuski). Nazwiska tego używał właściciel wsi Długie Wielkie i folwarku Długie Nowe. W roku 1525 Długie Wielkie i Długie Nowe należały do braci Jana, Mikołaja oraz Stanisława Dłuskich de Kotwicz. Akta wspominają, że w roku 1569 właścicielem wsi był Mikołaj Babiński, a już w 1573 r. władał nimi Jakub Rokossowski. W 1581 r. majątek był własnością Jadwigi Dłuskiej, rządził w nim jako spadkobierca Mateusz Rembiński ożeniony z Zofią Krzycką. Pod koniec XVI w. katolicki kościół w Długiem Starem przejęli innowiercy (prawdopodobnie właściciele wsi przeszli na protestantyzm propagowany przez Braci Czeskich). Około 1606 r. odzyskali go na powrót katolicy - świadczą o tym zachowane zapiski z 1610 r.: "We wsi Długie Majori jest kościół murowany, wewnątrz wybielony, przed kilku laty z rąk heretyckich wyrwany i katolickiej religii przywrócony przez Wielmożną Panią z Rąbina Strzelecką." W 1678 r. na mocy kontraktu sprzedaży zawartego z Cieleckim obie wioski przyjął pod swe władanie Piotr Nieżychowski . Dotychczas wioski te miały 2,3 a nawet po 4 właścicieli, z którymi Nieżychowski załatwiał jednocześnie akt kupna. W roku 1707 przez wieś przechodzili ruscy kałmucy (Mongołowie w siłach zbrojnych Rosji), którzy zrabowali mieszkańcom prawie cały żywy inwentarz. W roku 1709 panująca w okolicy zaraza zabrała we wsi kilka ofiar, ale wprowadzone wówczas rygorystyczne przepisy zabraniające wszelkiego ruchu ludności ustrzegły mieszkańców wsi od większych ofiar (jak to miało miejsce w Święciechowie) W 1714 roku dokonano podziału majątku ziemskiego pomiędzy braci Andrzeja i Mikołaja Nieżychowskich. Andrzej otrzymał Długie Stare, Długie Nowe i inne wsi, musiał jednak Mikołajowi wypłacić 8000 florenów i wyprawić siostry. W 1717 r. kościół otrzymał nowe organy zbudowane przez Mistrza ze Wschowy. W 1724 r. na koszt Teresy ze Żbijewskich Jabłonkowskiej – Pani Przybyszewa, wystawiono wielki ołtarz a stary otrzymał kościół w Lasocicach. W 1729 r. umiera Andrzej Nieżychowski, któremu żona Ludwika wystawiła kamienny pomnik (odnowiony w 1983 r.). W roku 1739 właściciel wsi Ignacy Kazimierz Nieżychowski ożenił się z Ludwiką Jabłonowską, z która doczekał się 17 dzieci. W roku 1741 zmarł syn właściciela wioski. Matka Ludwika Nieżychowska wznosi na cmentarzu przykościelnym nagrobek z kamienia ciosowego w kształcie ołtarza ozdobiony różnymi figurami. Opatrzyła go napisem: „Trafunkiem czy z rozmysłu kto tędy pobieży chceszli wiedzieć, że przy tym domie bożym leży Oyciec Andrzej, syn Józef – Nieżychowscy z domu starożytnego, a że nie możem nikomu wszystko krótko wyrazić więc nie piszę wiele, Syn leży na cmentarzu a Oyciec w kościele. Dóbr Długich Wielkich, Małych z przyległościami Trzebiny, Książa, Sądzin byli dziedzicami. Trudno w kilku obszernych wierszach liczyć dzieła co miłość Nieżychowskich Ojczyźnie sprawiła. Jednak kiedy się żubrzą pieczętują głową znać wspierali Ojczyznę siłami i mową. A że ich śmierć zabrała z przeznaczeniem Nieba, wspieraj ich jako zmarłych , duszę wspierać trzeba. Wieczny pokój racz im dać nieśmiertelny Panie. Niech się dusza obydwóch do Nieba dostanie.” Po roku 1750 właściciele wiosek często oddawali majątek, względnie jego części, w dzierżawę. Miejscowy kościół w latach 1758 – 1759 został wydłużony, wybudowano „pańską lożę”, wyłożono go nową posadzką. Pośrodku kościoła znajdowało się przykryte kamienna posadzką zejście do krypty – grobowca. W roku 1758 przez wieś przechodzili kozacy – 180 ludzi, a w 1771 r. grupa konfederatów .W 1775 r. kalwiński pastor z Lasocic przyjechał po raz pierwszy do Długiego Starego by pochować tu wyznawcę tej religii. Ignacy Nieżychowski sprzedał w 1778 r. luteranom z Długiego Nowego ziemię pod cmentarz.W tym samym roku dawna pani podkomorzyna wschowska Ludwika ieżychowska wybudować kazała w Długiem Starem szpital mający 8 izb, a pieczę nad nim zleciła miejscowemu plebanowi. Jan Józef Lipski były generał (spokrewniony z Nieżychowskimi) przejął w 1791 roku tut. dolny folwark, do którego należał pałac i majątek Długie Nowe, jednak w 1804 r. sprzedał swą własność synowi - Józefowi Lipskiemu za milion guldenów .W 1794 roku przez wieś przechodziła grupa uczestników insurekcji kościuszkowskiej - została przez wojska pruskie rozbita i wzięta do niewoli. Folwark Długie Stare przez wiele lat dzierżawił dr Kuncel ze Wschowy, a Długie Nowe Ludwik Marian Kwiatkowski, który w 1804 r. wyprowadził się w okolice Poznania. W roku 1805 w obu wioskach kwaterowało wojsko pruskie.W tym samym roku wybudowano strażnicę, do której sprowadzono sikawkę przeciwpożarową zakupioną przez właściciela wsi. Strażnicę tę rozebrano, a sikawkę skasowano około roku 1970. 29 listopada 1806 r. pierwsi chłopi w Długiego starego zostali zaciągnięci do polskich rekrutów. W tym samym roku zmarła licząca 88 lat hrabina Nieżychowska - była dziedziczka obu wiosek, ostatnia z zamieszkałych tu Nieżychowskich. 6 sierpnia 1807 r. zakwaterowano w Długiem Starem 110 żołnierzy francuskich wracających z Prus Wschodnich po zwycięstwie. Także 26 i 27 sierpnia w obu wioskach kwaterowało ponad 400 kawalerzystów i piechurów francuskich. W roku 1822 dziedziczką włości Długie została małoletnia Marianna Lipska, której opiekunem był liczący ponad 80 lat dziedzic Trzebin i Piotrowic gen. Jan Lipski. W 1825 r. właścicielką była Marianna Skórzewska, z d. Lipsa, od której w 1835 r. nabył za 62 350 talarów hrabia Józef Mycielski. W 1851 r. kupił Gerhard von Carnap-Bornheim, po którym w 1865 r. dziedziczył Friedrich Wilhelm . Ten sprzedał w 1870 r. dr Henowi z Berlina, który zbył w 1876 r. Adolfowi von Hansemannowi.Od tego czasu Długie Stare wchodziły w skład majetności Antoniny . Majetność odziedziczyła córka, zamężna von Hindersin , wymieniona w 1926 r., w 1927 r. właścicielem został Józef Dunin z Warszawy. We wsi Długie Stare znajduje się pałac zbudowany w 2 połowie XIX ., bez określonego stylu, w detalu nawiązuje do neorenesansu włoskiego i niderlandzkiego , położony jest w niewielkim parku. Założony na rzucie prostokąta z dobudowanym skrzydłem od płn.-zach. Fasada ceglana o charakterze horyzontalnym dzięki szeregom okien w obramieniach z piaskowca. Po 1945 r. pałac stanowił siedzibę Szkoły Podstawowej. Zniszczony budynek w latach 70-ch przekazano PGR na magazyny. Pożar w 1978 r. trawi znaczną część budynku. W 1984 r. przekazany na powrót na cele szkolne. Remont kapitalny obiektu trwał do listopada 1993 r. Obecnie mieści się w nim Zespół Szkół - Szkoła Podstawowa i Gimnazjum. W obrębie Przedsiębiorstwa Rolnego znajduje się wydłuzony spichrz z końca XIX wieku. Wśód zabudowań mieszczą się domy z przłomu XIX i XX wieku. Na ulicy Jesienne kapliczka z II poł XIX wieku, druga przy drodze Długie Stare - Długie Nowe. http://portal.swieciechowa.eu/news_view.php?tpl=277&nid=45337.
BillionGraves.com
Długie Stare, Cmentarz Parafialny, Created by JankaBart, Długie Stare, Powiat Leszczyński, Greater Poland Voivodeship, Poland